Istotą systemu jest utworzenie na całej powierzchni elewacji układu ocieplającego składającego się z następujących warstw:

• warstwy izolacji termicznej umocowanej do podłoża przy użyciu specjalnej masy klejącej i w uzasadnionych przypadkach łącznikami do izolacji,
• warstwy bazowej (dla tynku cienkowarstwowego) wzmacniającej powierzchnię materiału izolacyjnego, utworzonej na jego powierzchni przy użyciu specjalnej masy klejącej, w której zatopiona jest jedna lub dwie tkaniny zbrojeniowe z włókna szklanego,
• warstwy elewacyjnej, którą stanowi powłoka cienkowarstwowego tynku mineralnego, tynku mineralnego modyfikowanego żywicą syntetyczną lub tynku na bazie żywicy syntetycznej.
  Warianty ocieplania definiuje się dla różnych podłoży budowlanych oraz materiałów izolacyjnych i elewacyjnych, a także w zależności od sposobu instalacji. 
  Ocieplenie może być w uzasadnionych przypadkach rozbudowane o następujące składniki (opcje):
• Warstwa wyrównawcza, której zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej do wymagań tolerancji podłoża.
• Warstwa wyrównawcza zbrojona, której zadaniem jest zapewnienie, odpowiedniej do wymagań tolerancji i trwałości podłoża.
• Warstwa wodoszczelna, której zadaniem jest zabezpieczenie przed wnikaniem wody w głąb ściany budynku (stosowana np. przy ocieplaniu ścian piwnicznych).
• Powłoka adhezyjna, której zadaniem jest zwiększenie przyczepności masy klejącej do podłoża.
• Powłoka gruntująca, której zadaniem jest wzmocnienie podłoża, zabarwienie w kolorze tynku i poprawa przyczepność tynku i właściwości dyfuzyjnych przegrody.
• Powłoka zabezpieczająca, której zadaniem jest dodatkowe uszczelnienie w miejscach o dużym zanieczyszczeniu środowiska i dużej wilgotności.

Rys. 1. Układ ociepleniowy 1. Podłoże. 2. Warstwa wyrównawcza (opcja). 3. Środek adhezyjny (opcja) 4. Masa klejąca (opcja) 5. Materiał izolacyjny. 6. Masa klejąca warstwy bazowej. 7. Siatka z włókna szklanego. 8. Podkład pod tynk (opcja). 9. Tynk cienkowarstwowy. 10. Powłoka zabezpieczająca (opcja). 11. Łącznik do izolacji (opcja).