Domy budowane w różnych okresach czasu cechuje różny standard energetyczny. Nie zawsze możemy przyjąć, że istnieje prosta zależność z której wynika, że domy później budowane są bardziej energooszczędne, czyli o wyższym standardzie energetycznym. Przez wiele lat wzrost standardu energetycznego związany był głównie z jakością pracy budowniczych oraz świadomością wykorzystania zasad tzw. ogrzewania biernego, uwzględniania wpływu usytuowania budynków i ich kształtu na zużycie energii. Występowały więc duże różnice regionalne i lokalne. Dopiero masowe zastosowanie w budownictwie materiałów termoizolacyjnych, głównie styropianu i wełny mineralnej umożliwiło radykalne zmniejszenie zapotrzebowania na energię.

Tendencja obniżania się zapotrzebowania na energię jest widoczna w dłuższym horyzoncie czasowym. Na poniższym wykresie przedstawiono trend zmiany zużycia energii do ogrzewania na przykładzie domu jednorodzinnego, wolnostojącego z poddaszem użytkowym - budowanego w różnych okresach XX wieku. Prawidłowością jest, że przez znormalizowanie wymagań technicznych i upowszechnienie zasad budownictwa energooszczędnego zawęziła się do niezbędnego minimum rozpiętość wskaźników zapotrzebowania energii. Obecnie dalsze ich zmniejszanie jest coraz bardziej kosztowne. Na podstawie zebranych doświadczeń z budowy tzw. domów pasywnych można sądzić, że jeszcze niższe wskaźniki zapotrzebowania energii będą w niedalekiej przyszłości nowym, powszechnie obowiązującym standardem.