Technologie / System grzewczy:
Cena ciepła z sieci ciepłowniczej - cz. I

Ogrzewanie mieszkań ze źródeł zcentralizowanych (dużych ciepłowni i elektrociepłowni) odbywa się za pośrednictwem rozgałęzionej sieci rurociągów ciepłowniczych. Czynnik grzewczy, zazwyczaj gorąca woda, jest dostarczany do tzw. przyłączy i węzłów cieplnych, w których dochodzi do procesu wymiany ciepła - ogrzanie wody obiegowej krążącej w instalacji centralnego ogrzewania budynków. Po oddaniu ciepła w węzłach cieplnych schłodzony nośnik ciepła (najczęściej woda) wraca siecią ciepłowniczą do źródła ciepła, gdzie następuje jego ponowne podgrzanie.

Dystrybucją ciepła zajmują się przedsiębiorstwa energetyczne. Działając na podstawie koncesji, spółki dystrybucyjne wytwarzają ciepło we własnych źródłach ciepła, kupują je od innych spółek dystrybucyjnych lub obcych źródeł ciepła. Klientami przedsiębiorstw dystrybucyjnych są odbiorcy ciepła - spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, administracje domów, właściciele domów jednorodzinnych, różne instytucje itd. Rozliczanie dostawy ciepła odbywa się na podstawie umów.

Aby zapewnić warunki konkurencji na tworzącym się w Polsce rynku energii, prawo energetyczne umożliwia przyłączenie do istniejących sieci ciepłowniczych źródeł ciepła potrafiących produkować taniej i dzięki niższej cenie ciepła wejść w istniejące systemy ciepłownicze na warunkach korzystniejszych dla odbiorców, niż spółki już działające. Nie obserwuje się jednak aby dzięki mechanizmowi konkurencji dochodziło do obniżania cen. Obowiązuje zasada, w myśl której cena ciepła wytwarzanego w ciepłowniach i elektrociepłowniach oparta jest o rachunek kosztów przedsiębiorstwa energetycznego. Cenniki (taryfy ciepła) zatwierdzane są przez Urząd Regulacji Energetyki, który sprawdza czy koszty te są uzasadnione.

Na Śląską ciepło z zorganizowanych systemów ciepłowniczych stanowi aktualnie ok. połowy całego rynku ciepła i dostawa z tego segmentu rozszerza się w związku z likwidacją przestarzałych kotłowni lokalnych. Występuje duże zróżnicowanie cen ciepła wynikające z różnych kosztów jego wytwarzania. Skomplikowany system taryfikacji ciepła spółek jest często dla użytkownika końcowego niezrozumiały, także przez to, że jest zależy od lokalizacji odbiorcy. Koszty ciepła są przeliczane przez zarządców domów w stosunku do powierzchni użytkowej mieszkań. Ponieważ na koszt ogrzewania wpływa również charakterystyka energetyczna budynków, ostateczny płatnik nie potrafi ocenić wysokości rachunków, porównać go z cenami ciepła w okolicy, w której mieszka. Sytuacja ta budzi niepokój uzasadniony stale rosnącymi kosztami ogrzewania.

Aby zrozumieć mechanizm kalkulowania ceny na ciepło konieczne jest wgłębienie się w tzw. taryfę - zbiór cen i stawek. W taryfie ciepła odbiorcy są podzieleni na grupy. Podział na grupy zależy od sposobu przyłączenia odbiorcy do sieci ciepłowniczej. Dla każdej grupy definiuje się stawki opłat uzależnione od:

  • Umownej zamówionej mocy cieplnej wyrażonej w MW - ustalonej przez odbiorcę ciepła największej mocy cieplnej występującej w warunkach obliczeniowych. Jest to ilość ciepła dostarczona odbiorcy w czasie występowania obliczeniowej (normatywnej) temperatury zewnętrznej dla strefy klimatycznej i zapewniającej obliczeniową (normatywną) temperaturę powietrza w ogrzewanych pomieszczeniach, odpowiadająca standardowi energetycznemu ogrzewanego budynku.
  • Rzeczywistej ilości ciepła dostarczonej do odbiorcy w okresie rozliczeniowym (sezonie grzewczym) wyrażonej w GJ, mierzonej w tzw. układzie pomiarowo - rozliczeniowym.
  • Ilości nośnika ciepła w m3 do napełniania i uzupełnienia ubytków w sieciach ciepłowniczych i instalacjach odbiorczych, mierzonej w układzie pomiarowo-rozliczeniowym.

W oparciu o moc zamówioną i dostarczoną ilość ciepła zdefiniowane są ceny i stawki opłat:

  1. Stawka opłaty stałej za zamówioną moc cieplną w zł/MW
  2. Stawka opłaty zmiennej za dostarczone ciepło w zł/GJ.
  3. Stawka opłaty za nośnik ciepła w zł/m3.
  4. Stawka opłaty abonamentowej w zł/przyłącze.
  5. Stawka opłaty stałej za usługi przesyłowe w zł/MW.
  6. Stawka opłaty zmiennej za usługi przesyłowe w zł/GJ.

Dla celów porównawczych określa się szacunkową cenę ciepła. W tym celu należy założyć długość sezonu grzewczego i wskaźnik wykorzystania mocy zamówionej, a także stawki opłat. W poniższej tabeli zamieszczono przykładowe ceny szacunkowe ciepła z sieci ciepłowniczej.

Szacunkowe przykładowe ceny ciepła dla różnych grup odbiorców:

L.p. Grupa odbiorców Cena w zł/GJ
1 Ciepło z elektrociepłowni dostarczone siecią ciepłowniczą do węzłów cieplnych, które stanowią własność i są eksploatowane przez odbiorców. 38,08
2 Ciepło z elektrociepłowni dostarczone siecią ciepłowniczą do węzłów cieplnych, które stanowią własność i są eksploatowane przez przedsiębiorstwo energetyczne. 41,38
3 Ciepło z elektrociepłowni dostarczone siecią ciepłowniczą do grupowych węzłów cieplnych, które stanowią własność i są eksploatowane przez przedsiębiorstwo energetyczne. 41,06
4 Ciepło z lokalnego źródła ciepła - dostarczone bezpośrednio do odbiorców. 36,83
5 Ciepło z lokalnej ciepłowni dostarczane siecią ciepłowniczą do węzłów cieplnych stanowiących własność przedsiębiorstwa energetycznego. 49,04

Z tabeli wynika duże zróżnicowanie cen ciepła na obszarze działania przedsiębiorstwa energetycznego. Różnice te wynikają z różnych kosztów ciepła co przekłada się na stawki za moc zamówioną, za ilość ciepła, jak i za jego przesył.



audytor.net
Copyright(C) Krzysztof Presz, 2001-2009. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kontakt: presz@audytor.net.
Ostatnia aktualizacja serwisu: 21-04-2013